آویشن با نام علمی Thymus vulgaris گیاهی است که از گل ها، برگ‌ها و روغن آن به عنوان دارو استفاده می‌شود. اسانس (روغن فرار) آویشن شامل ترکیبات متعددی است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به تیمول اشاره نمود . اسانس تیمول یک آنتی سپتیک است که علیه تعداد زیادی از باکتری ها، ويروس ها و قارچ ها عمل مي كند . نحوه عملکرد مواد مؤثره احتمالاً از طریق مهار رشد باکتری ها و ایجاد تغییر در نفوذپذیری غشاء قارچ ها اعمال می‌شود.
آویشن اثرات مختلفي مثل اثر خلط‌آوری، ضدسرفه (در بیماران مبتلا به برونشیت و سرماخوردگی) ضداسپاسم، ضد نفخ (carminative)، ضدعفونی کنندگی (فعالیت ضدمیکروبی)، ضداسهال، محرک اشتها و ضد انگلی دارد. شربت‌های آویشن طعم و بوی خوبی دارند. آویشن اثر مدری نیز دارد و باعث افزایش جریان ادرار و ضدعفونی شدن مجاري ادرار میگردد.
عسل در التهاب ريه و برطرف كردن سرفه موثر است و به همين دليل شركت هاي داروسازي ، عسل را به تركيبات دارويي ضد سرفه خود اضافه مي نمايند. اثر ضد سرفه عسل به توانايي آن براي رقيق كردن ترشحات راه هاي هوايي و عملكرد سلول هاي پوششي آن مربوط مي شود. هم چنين اثرات ضد ميكروبي عسل كه ممكن است به دلايل pH پايين و تخريب اسمزي ميكروب ها باشد به آنتي سپتيك بودن فراورده بي¬افزايد. همچنين تركيبات موجود در عسل باعث افزايش مقاومت دفاعي بدن خواهد شد. لذا در تركيبات حاوي آويشن ، افزودن عسل به فراورده باعث سينرژيك شدن اثرات ضد برونشيت خواهد شد.
