آبله مرغان (Varicella) یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که توسط ویروس واریسلا زوستر (Varicella-Zoster Virus) ایجاد می‌شود. این بیماری به ویژه در کودکان شایع است اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد. در این مقاله، به بررسی کامل آبله مرغان، از علائم و راه‌های انتقال گرفته تا روش‌های درمان و پیشگیری، خواهیم پرداخت.
آبله مرغان چیست؟
آبله مرغان یکی از بیماری‌های شایع دوران کودکی است که معمولاً با تب و بثورات پوستی همراه است. اگرچه بیشتر موارد آبله مرغان در کودکان خفیف است، اما ممکن است در برخی افراد به‌ویژه بزرگسالان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، به یک بیماری جدی تبدیل شود. این بیماری معمولاً یک بار در طول عمر فرد اتفاق می‌افتد و پس از آن، ایمنی دائمی در برابر ویروس ایجاد می‌شود.
علائم و نشانه‌های آبله مرغان
علائم آبله مرغان معمولاً 10 تا 21 روز پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شوند. اولین علائم شامل تب خفیف، ضعف، بی‌حالی، و کاهش اشتها است. سپس بثورات پوستی که مشخصه اصلی بیماری است، ظاهر می‌شود. این بثورات به شکل نقاط قرمز کوچک شروع شده و به سرعت به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. تاول‌ها ممکن است در هر نقطه‌ای از بدن ظاهر شوند، اما معمولاً ابتدا در صورت، پشت و سینه دیده می‌شوند.
تاول‌ها به تدریج خشک شده و به زخم‌های کوچک تبدیل می‌شوند که در نهایت می‌ریزند. این روند ممکن است بین 7 تا 10 روز طول بکشد. در این مدت، فرد مبتلا می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند.
راه‌های انتقال آبله مرغان
آبله مرغان بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با تاول‌های پوستی یا از طریق قطرات تنفسی (مانند سرفه یا عطسه) منتقل می‌شود. این بیماری می‌تواند به سرعت در محیط‌های بسته مانند خانه‌ها و مدارس گسترش یابد. فرد مبتلا از 1 تا 2 روز قبل از ظهور بثورات تا زمانی که تمام تاول‌ها خشک نشده‌اند، می‌تواند بیماری را به دیگران منتقل کند.
درمان آبله مرغان
درمان آبله مرغان عمدتاً حمایتی است و شامل استراحت، مصرف مایعات کافی و استفاده از داروهای مسکن مانند استامینوفن برای کاهش تب و درد می‌شود. در کودکان و بزرگسالان سالم، بیماری معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد.
برای کاهش خارش و جلوگیری از عفونت‌های ثانویه، استفاده از لوسیون‌های ضد خارش مانند کالامین و کوتاه نگه‌داشتن ناخن‌ها توصیه می‌شود. همچنین، از خاراندن تاول‌ها باید خودداری کرد تا از ایجاد زخم و جای زخم دائمی جلوگیری شود.
در موارد شدیدتر، به ویژه در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروس مانند آسیکلوویر را تجویز کند.
استفاده از داروهاي ضد ويروسي مثل آسيكلووير كه ميتواند توسط پزشك تجويز گردد تا علائم و شدت بيماري در كودكان را كاهش دهد.
پیشگیری از آبله مرغان
مؤثرترین راه پیشگیری از آبله مرغان، واکسیناسیون است. واکسن آبله مرغان برای اولین بار در دهه 1990 معرفی شد و از آن زمان تاکنون به عنوان یکی از واکسن‌های اصلی دوران کودکی در بسیاری از کشورها توصیه می‌شود. این واکسن به طور قابل توجهی خطر ابتلا به آبله مرغان و عوارض آن را کاهش می‌دهد.
افرادی که واکسن آبله مرغان را دریافت کرده‌اند، حتی اگر به این بیماری مبتلا شوند، معمولاً علائم خفیف‌تری دارند و سریع‌تر بهبود می‌یابند.
نتیجه‌گیری
آبله مرغان یک بیماری ویروسی شایع و بسیار مسری است که عمدتاً کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در حالی که این بیماری در بیشتر موارد خفیف است، ممکن است به عوارض جدی منجر شود. آگاهی از علائم، روش‌های انتقال و درمان‌های مناسب می‌تواند به مدیریت بهتر این بیماری کمک کند. همچنین، واکسیناسیون موثرترین راه پیشگیری از آبله مرغان است و نقش مهمی در کاهش شیوع این بیماری دارد.
